بخش نخست: اطلاعات کلی برنامه
عنوان برنامه:	صعود و فرود سه جبهه به قله دماوند از یال فرعی ملاخوران، شمالی و شمال شرقی	نوع برنامه:	کوه‌پیمایی
سطح برنامه:	سنگین+	سطح فنی برنامه:	غیرفنی
منطقه‌ی برنامه:	پلور. شروع از روستای رینه	بلندی بالاترین محل در برنامه:	۵۶۱۰
تاریخ برنامه:	۱۸،۱۹،۲۰ مرداد ۱۳۹۶	شمار روز برنامه:	۳ روزه
مکان آغاز برنامه:	ترمینال شرق	ساعت آغاز برنامه:	ساعت ۱۸ روز ۱۷ مرداد ۹۶
تجهیزات عمومی موردنیاز:
تجهیزان فنی موردنیاز:
سرپرست:	صادقی حریری	رایانامه:	Esh363@gmail.com
سرپرست فنی:	–	رایانامه:	–
گزارش نویس:	پرهیزکار	رایانامه:	Parhizkar9@gmail.com
پشتیبان برنامه:	شعرای نجاتی	تیم امداد پشتیبانی:	مفاخری،اسلامی
مسئول عکس:	پرهیزکار	مسئول مالی:	صادقی حریری
مسئول جی‌پی‌اس:	حاجی میری	مسئول امداد:	هاشمی نیا
تعداد شرکت‌کنندگان:	۴
اسامی شرکت کنندگان:	احسان صادقی حریری، مجتبی حاجی میری، محمدجواد پرهیزکار، سیدهاشم هاشمی نیا

بخش دوم: ترابری
نوع دوم: برنامه‌هایی که با وسیله نقلیه عمومی طی می‌شود
نحوه دسترسی به منطقه		برای دسترسی به جبهه جنوبی قله دماوند که یال فرعی ملاخوران نیز از آنجا قابل دسترس است، بهتر است از ترمینال شرق سوار اتوبوس های آمل شده و در میانه مسیر، روبروی رستوران سالاری پیاده شوید. در ادامه با وسیله نقلیه بایستی فاصله تقریبا ۵ کیلومتری تا روستای رینه را با ماشین سواری طی کنید. نهایتا از روستای رینه تا پای صعود نیاز است تا سوار نیسان و یا ماشین مشابهی شوید.
مشخصات مسیر
شهر اصلی:	آمل	نام روستا:	رینه
وسیله نقلیه از شهرتا روستا:	اتوبوس بین شهری-سواری-نیسان-مینی بوس	هزینه به ازای هر فرد:	۷۵۰۰۰ تومان

بخش سوم: زمان‌بندی برنامه
روز نخست:
مدت‌زمان پیمایش شده:	۱۴:۳۰ ساعت	نوع مسیر:	مسیر صعود بدون پاکوب مشخص و بخش قابل توجهی دارای شن اسکی، انتهای صعود یا باید به سمت چپ و یال اصلی جنوبی رفت و یا به سمت راست و مسیر دست به سنگ. مسیر فرود دارای دست به سنگ و شن اسکی ولی دارای پاکوب
مشخصات مسیر:		شمار و محل چشمه‌های موجود در مسیر:	پس از ابتدای مسیر دیگر چشمه ای وجود ندارد
نوع شبمانی:	درون چادر	گنجایش محل شبمانی (فرد):	جانپناه تعداد معدودی جا دارد
وضعیت آب‌وهوا:	آفتابی	وضعیت دمای هوا:	معتدل
روز دوم:
مدت‌زمان پیمایش شده:	۷ ساعت	نوع مسیر:	مسیر صعود دارای پاکوب و فرود نیز دارای پاکوب
مشخصات مسیر:		شمار و محل چشمه‌های موجود در مسیر:	در ابتدای مسیر چشمه ای وجود ندارد و باید برف آب شود، در انتهای مسیر برفآب موجود است.
نوع شبمانی:	درون چادر	گنجایش محل شبمانی (فرد):	دشت
وضعیت آب‌وهوا:	آفتابی و در ادامه مه	وضعیت دمای هوا:	معتدل
روز سوم:
مدت‌زمان پیمایش شده:	۵ ساعت	نوع مسیر:	مسیر دارای پاکوب خوب و مشخص
مشخصات مسیر:		شمار و محل چشمه‌های موجود در مسیر:	در ابتدای مسیر برفآب موجود است، سپس چشمه ای وجود ندارد.
نوع شبمانی:	–	گنجایش محل شبمانی (فرد):	–
وضعیت آب‌وهوا:	مه و برفی در ادامه آفتابی	وضعیت دمای هوا:	سرد

بخش چهارم: مشخصات تکمیلی
موقعیت گیتایی (جغرافیایی):	کوه دماوند، کوهی در شمال ایران است که بلندترین کوه ایران، خاورمیانه و بلندترین قله آتشفشانی آسیا است. دماوند در پاره مرکزی رشته‌کوه البرز در جنوب دریای مازندران جای دارد. از دیدگاه تقسیمات کشوری، در بخش لاریجان شهرستان آمل در استان مازندران قرار دارد. به هنگام صاف و آفتابی‌بودن هوا، از شهرهای تهران، ورامین، قم و همچنین کرانه‌های دریای خزر قابل رؤیت است.
پوشش گیاهی:	–
گوناگونی جانوری:	–
وجه‌تسمیه‌ی نام قله:	–
فصل‌های صعود و بهترین فصل صعود:	در تمام فصل‌ها قابل صعود است لذا اکثر صعودها در فصل تابستان به ویژه مرداد ماه انجام می گردد. صعود زمستانه آن نیازمند تجهیزات مناسب است.
نکات آموزش داده‌شده در برنامه:	نحوه ی گام برداری، تنفس در ارتفاع، تغذیه مناسب
آنتن دهی گوشی:	آنتن دهی مناسب در نوک قله- در میانه مسیر نیز در بعضی نقاط آنتن وجود دارد
محل‌های مناسب برای شبمانی:	گوسفندسرا و مسجد صاحب الزمان ابتدای مسیر صعود. در ادامه تا قله چند جا برای شبمانی و چادر زدن وجود دارد. البته در صورت صعود از جبهه جنوبی می توان در بارگاه سوم شبمانی داشت. در روز دوم در جانپناه ۵۰۰۰ جبهه شمالی و در روز سوم در جانپناه تخت سلیمان و یا دشت پایین تر از آن در ارتفاع ۴۱۵۰ می توان شبمانی کرد.
چهارخانه‌ی زمان‌بندی:	روز صفرم ساعت مکان توضیحات ۱۸:۲۰ ترمینال شرق   ۲۰:۱۵ رستوران سالاری در میانه مسیر آمل انتظار برای رسیدن سایر دوستان ۲۲ روستای رینه   ۲۳ پای صعود(مسجد صاحب الزمان)   روز اول ساعت مکان توضیحات ۴:۳۰ چادر شبمانی روبرو مسجد صاحب الزمان بیدارباش و صرف صبحانه-نماز-نرمش ۶:۰۰ از روبروی مسجد صاحب الزمان شروع حرکت ۷:۴۵ میانه مسیر در ارتفاع ۳۶۵۰ استراحت ۱۰ دقیقه ای ۹:۴۵ میانه مسیر در ارتفاع ۴۲۰۰ استراحت ۱۵ دقیقه ای ۱۵ محل اتصال یال فرعی به جبهه جنوبی در ارتفاع ۵۲۰۰ پیش از این در میانه مسیر استراحت‌هایی وجود داشت. ۱۷ قله دماوند   ۱۷:۳۰ قله دماوند آغاز فرود ۲۰:۳۰ جانپناه ۵۰۰۰ جبهه شمالی اتمام برنامه روز اول روز دوم ۷:۰۰ جانپناه ۵۰۰۰ جمع آوری برف از ارتفاعات و آب کردن برف-صرف صبحانه-نرمش ۱۰:۰۰ جانپناه ۵۰۰۰ آغاز صعود از جبهه شمالی ۱۴:۰۰ قله دماوند برپایی چادر ۱۶:۳۰ قله دماوند جمع آوری چادر ۲۰:۰۰ جانپناه تخت فریدون استراحت ۱۵ دقیقه ای ۲۰:۳۰ دشت در ارتفاع ۴۱۵۰ برپایی چادر و شبمانی روز سوم ۵:۳۰ دشت در ارتفاع ۴۱۵۰ بیدارباش-نماز-صبحانه-نرمش ۷:۳۰ دشت در ارتفاع ۴۱۵۰ ادامه فرود از یال شمال شرقی ۱۱:۰۰ گردنه‌سر (پای مسیر صعود در ارتفاع ۳۰۰۰)   ۱۲:۰۰ ارتفاع ۲۶۰۰ در دو راهی جاده جبهه های شمال شرقی و شمالی   ۱۳:۰۰ روستای میان‌ده انتظار برای مینی‌بوس ۱۶:۰۰ روستای آب گرم لاریجان استفاده از آب گرم و صرف ناهار ۲۳:۳۰ تهران اتمام برنامه

 

با توجه به در نظر گرفتن صعود آلپی از جبهه فرعی که یک صعود سرعتی و با کوله سنگین برای این برنامه بود، نیازمند شروع برنامه در صبح علی الطلوع بودیم. لذا برای بعدازظهر سه شنبه مورخه ۱۷ مرداد ۹۶ راس ساعت ۱۸ بلیط اتوبوس به مقصد آمل از ترمینال شرق خریداری گردید. اتوبوس با ۲۰ دقیقه تاخیر به راه افتاد. یکی از اعضای تیم که در ترافیک تهران گیر کرده بود از اتوبوس بازماند و مجبور گردید تا با اتوبوس بعدی خود را به محل شروع برنامه برساند. تیم تقریبا ساعت ۲۰:۱۵ در مقایل رستوران سالاری پیاده شد. پس از ملحق شدن نفر چهارم، با وسیله سواری هماهنگ شده(پراید) به سمت روستای رینه حرکت کردیم. شام شخصی در خانه آقای مصطفی لاریجانی که از افراد معروف این روستا بوده و کوهنوردان زیادی از خدمات آن محل استفاده می کنند، میل گردید. بچه ها مقداری تاب بازی کردند. در ضمن شاه توت های حیاط خانه ایشان نیز رسیده و بسیار خوشمزه بود!

پس از صرف شام با ماشین تویوتا به سمت پای صعود به ارتفاع ۳۰۰۰ متر که در محل گوسفندسرای و مسجد صاحب الزمان واقع شده بود حرکت کردیم. با توجه به پر بودن مسجد در حیاط آن چادر را برپا کردیم. این مکان دارای سه عدد سرویس بهداشتی نیز می باشد. آب مورد نیاز را می توان از منبع آبی که در کنار سرویس بهداشتی ها موجود است تامین نمود. پشت سرویس های بهداشتی نیز ساختمانی قرار دارد که می توان آنجا نیز شب مانی کرد. صبح زود ساعت ۴:۳۰ از خواب بیدار شده و شروع به خوردن صبحانه کردیم. پس از پایان صبحانه و جمع آوری چادر به نرمش صبحگاهی پرداخته و راس ساعت ۶ صبح از روبروی مسجد صاحب الزمان به سمت یال ملاخوران حرکت کردیم. با توجه به تاریکی هوا و نبود پاکوب مشخص، امکان حرکت زودتر وجود نداشت.

یال زیبای ملاخوران در حد فاصل یال جنوبی و جنوب شرقی واقع شده است و جزو یال های فرعی دماوند محسوب می گردد که کمتر کسی از این مسیر صعود می کند. حدفاصل این یال با یال جنوبی کافر دره است. این مسیر فاقد پاکوب و جانپناه می باشد و در ارتفاع ۵۴۰۰ متری به یال جنوبی و تپه گوگردی آن متصل می گردد. البته می‌توان در ارتفاع ۵۲۰۰ بر خلاف یال اصلی پیش رفت تا از مسیر دست به سنگ به قله رسید.

 

تیم تازه نفس، ابتدای مسیر را با انرژی مضاعفی آغاز می کند و در ۱:۴۵ در حدود ۶۰۰ متر از مسیر را صعود می کند. استراحت اول تیم به مدت ۱۰ دقیقه در این مکان داده می شود. در ادامه پس از دو ساعت دیگر و صعود ۶۰۰ متری دیگر استراحت بعدی را داریم. سرعت تیم به دلیل خستگی و کوله کشی سنگین اندکی کاهش می یابد. بخش بزرگی  از مسیر به دلیل داشتن شیب زیاد و شن اسکی بودن و داشتن مقداری دست به سنگ چالش زا می شود.

یکی از اعضای تیم به دلیل عدم ریزه خواری صحیح در نزدیکی های ارتفاع ۵۰۰۰ متر دچار کم حالی می شود که علائم افت قند و فشار خون در وی مشاهده می گردد. خوردن شیرینی جات و نمک حال وی را جا می آورد و می تواند مسیر را تا قله ادامه دهد.

تیم راس ساعت ۵ بعدازظهر به قله می رسد. پس از مقداری استراحت و انداختن عکس یادگاری از سمت یال شمالی به سمت جانپناه ۵۰۰۰ روانه می شود.

مسیر یال شمالی نیز جزو سخت ترین مسیرها بین جبهه های اصلی صعود دماوند محسوب می شود. چرا که علی رغم داشتن پاکوب، تقریبا تمامی مسیر شن اسکی بوده و دارای شیب تندی نیز می باشد.

در مسیر فرود از یال شمالی حداقل دوجا پاکوب مسیر را گم می کنیم. به وضوح مشخص است که این مشکل بین تیم های مختلف امر شایعی بوده است چرا که سنگ چین های مختلف، پرچم، ستون و موارد مشابه دیگر برای مشخص تر شدن مسیر پاکوب را می توان مشاهده کرد.

هم زمان با اذان مغرب به جانپناه ۵۰۰۰ می رسیم. تیم جبهه اصلی که از یال شمالی حرکت خود را آغاز کرده بود اندکی قبل از ما رسیده و چادرهای خود را برپا کرده است. سرپرست اقدام به جمع آوری بطری های خالی اعضا کرده و به سمت برف آبی که صدای شرشر آن از دوردست به گوش می رسد روانه می شود تا آب مورد نیاز تیم را برای صعود فردا از آنجا فراهم نماید. چرا که چشمه ای در کل مسیر وجود ندارد.  متاسفانه میله های چادر توسط یکی از اعضای تیم در مسیر قله مفقود شده است و این امر باعث می شود تا تیم شب خوبی را سپری نکند. یکی از اعضای تیم با کیسه خواب خود بیرون از چادر می خوابد و سه تن بقیه در چادرها تقسیم می گردند. نخوردن غذای کافی و نوشیدنی گرم و جای نامناسب برای استراحت باعث می گردد تا یکی از اعضای تیم به دلیل گرفتن عضلات پا، از ادامه مسیر منصرف شود.

روز دوم عجله زیادی برای صعود نداریم. برای همین تا نزدیکی های هفت صبح به استراحت می پردازیم. از آنجایی­که شب قبل به دلیل خطرناک بودن مسیر برفآب سرپرست قادر به جمع آوری برفآب مورد نیاز تیم نشده است، به همراه یکی دیگر از اعضای تیم به سمت دامنه کوه حرکت می کند تا از میان برف و یخ های موجود، مقدار برف مورد نیاز را جمع آوری کند.

پس از جمع آوری برف و یخ از دامنه پرشیب قله دماوند، اقدام به جوشاندن برف ها می کنیم. نزدیکی های ساعت ۱۰ صبح پس از پر کردن بطری هایمان و صرف صبحانه آماده صعود مجدد این بار از جبهه شمالی می شویم. صعود دوم به آسانی صورت می گیرد. در نزدیکی های قله تیم جبهه اصلی که در حال فرود از قله هستند را ملاقات می کنیم. ساعت ۲ به قله می رسیم.

بنابر تصمیم سرپرست در مرکز کاسه قله اقدام به برپایی چادر میکنیم. نهار سبکی می خوریم و مقداری چای می نوشیم.

سرپرست برای بررسی هوای قله مدتی ابرهای اطراف را تحت نظر قرار می دهد. وضعیت آب و هوایی اندکی نگران کننده به نظر می رسد. از آنجایی که قله آنتن دهی مناسبی برای خط ایرانسل دارد، با مسئول پشتیبانی تیم تماس گرفته می شود و وضعیت آب و هوایی از وی جویا می گردد. با توجه به پیش بینی بارندگی در قله و مشاهده وضعیت متغیر ابرها، سرپرست تصمیم به ترک قله می گیرد.

بنابراین چادر ساعت ۱۶:۳۰ جمع آوری شده و از مسیر شمال شرقی اقدام به فرود می کنیم. نزدیکی های ساعت ۱۹ به جانپناه تخت فریدون در ارتفاع ۴۴۰۰ متری می رسیم.

مقداری استراحت کرده و از آنجاییکه در ارتفاع ۴۱۰۰ دشت زیبایی برای شبمانی وجود دارد به فرود خود به این دشت ادامه می دهیم.اندکی قبل از اذان مغرب به دشت مزبور می رسیم و در محلی مناسب اقدام به برپایی چادر می کنیم.

از آنجایی که فردا راس ساعت ۱۲  قرار است تا در گردنه‌سر به تیم جبهه اصلی ملحق گردیده و به سمت تهران حرکت کنیم، عجله ای برای فردا نداریم. سحرگاه روز جمعه از خواب بیدار شده و پس از صرف صبحانه، چادر را جمع آوری نموده و از یال شمال شرقی به فرود خود تا گردنه‌سر و سپس ارتفاع ۲۶۰۰ متری (دو راهی جاده خاکی بین مسیر‌های شمالی و شمال شرقی) ادامه می‌دهیم.

نزدیکی های ساعت ۱۲ سوار بر نیسان شده و به سمت روستای میانده حرکت می کنیم. از روستای میانده نیز سمت آبگرمی در منطقه رفته و پس از مقداری شنا در آبگرم که تاثیر زیادی در عدم گرفتگی عضلات دارد نهار مفصلی را به میزبانی دوستان دماوند اولی میل می کنیم و در ادامه راهی تهران می شویم.